Без оглед на вашето занимање, можеби сте забележале дека некои од вашите колеги се енергични и страствени за својата работа, додека други изгледаат незаинтересирани. Разликата меѓу нив е позната како „ангажман на вработените“ и може да се види кај сите, од страствен предавач до ентузијастичка стјуардеса.
Работниот ангажман е опишан како „позитивна мотивациска состојба на умот, карактеризирана со енергичност, посветеност и апсорпција“. За време на оваа состојба, за вработените се вели дека се физички и психички издржливи, ентузијастички расположени и среќно нурнати во нивната активност. Тие исто така може да се чувствуваат уморни, но дури и ова доаѓа со задоволително чувство на достигнување.
Па, зошто некои вработени се толку позитивно ангажирани, додека други не се? Ова може да се објасни со теоријата „job demand-resources“, која тврди дека поседувањето „ресурси“ е она што го тера човекот да се ангажира. Овие ресурси не се поврзани со пари или поволности, но можат да бидат нешто што им помага на вработените да ги постигнат своите цели на работа, да го промовираат нивниот личен раст или да го намалат стресот.
Неодамнешна студија за ангажман на вработените меѓу академците идентификуваше специфични начини на кои работодавците можат да се обидат да ‘изградат’ ангажман кај вработените. Еве пет работи што треба да ги разгледаат шефовите на компаниите:
1. Организациска поддршка
Вреднување на придонесот на вработениот со доверба дека ќе преземат нови и позначајни улоги во организацијата е од суштинско значење за ангажираноста на вработениот со неговата работа. Унапредување, на пример, е еден од начините на кој вработениот може да се чувствува награден, но треба да биде придружен со признание од колегите, а не само од високото раководство.
Во пракса, ова значи дека пофалбите за креативните или трансформативните идеи не треба да се даваат зад затворени врати, туку да им се соопштуваат и пред другите вработени. Вработените исто така се чувствуваат ценети кога една организација се грижи за нивната благосостојба. Ова, пак, ги прави вработените подготвени да работат понапорно. Кога некој се чувствува ценет од компанија, тие имаат тенденција да ја ценат компанијата за возврат.
2. Конструктивен фидбек
Обезбедувањето јасни насоки за тоа што треба да направи еден вработен за да ја подобри својата работа, создава поголемо разбирање за тоа како можат да ги постигнат целите. Исто така ги охрабрува да работат понапорно, но со намален стрес.
3. Праведност
Кога вработените сметаат дека и материјалните награди и постапките за нивно добивање се фер, ова само по себе станува ресурс бидејќи тие можат да одредат до кој степен ќе бидат наградени со прилагодување на нивните напори. Ова им дава поттик на вработените да работат понапорно.
4. Карактеристики на работата
Начинот на кој се дизајнира работното место веројатно ќе влијае на степенот до кој вработениот чувствува дека има контрола врз неговата работа и потенцијалот да ги постигне целите. Јасноста, во смисла на улогата и задолженијата нуди автономија и причина вработените да се чувствуваат мотивирани и ангажирани.
5. Обука и развој
Обезбедувањето соодветна обука на вработените им овозможува да градат вештини кои ги подобруваат нивните перформанси. Ова ги прави да се чувствуваат позитивни, посигурни и помалку инхибирани – и на пат кон целосен ангажман.
Лични придобивки
Студијата исто така откри неколку фактори во врска со ангажманот на вработените кои не се во контрола на работодавачот. Наместо тоа, тие се потпираат на личните ресурси на самите вработени.
Овие вклучуваат „внатрешна мотивација“ на вработен кој чувствува чувство на задоволство од само извршување на работа (а не од надворешни придобивки како што се плата или престиж) и има поголема веројатност да ја доживее состојбата на ‘работен ангажман’ отколку оние кои се водени од надворешни награди. Исто така, докажано е дека позитивните емоции го шират умот и ја подобруваат отпорноста, што може да поттикне чувство на оптимизам и да ја зголеми самодовербата кај вработените.
И додека позитивната состојба на ангажирање на вработените има придобивки за организациите, бидејќи ги подобрува перформансите на работа, далеку поголема придобивка има физичката и менталната благосостојба на една личност – и како шанса за ослободување на вистинскиот човечки потенцијал.
Извор: World Economic Forum